Streszczenie: Rozdział 1 Wprowadzenie - rodzina jako międzyludzka przestrzeń uczenia się Miniatura pierwsza: Różnorodność dyskursów o rodzinie Miniatura druga: Andragogiczne implikacje przemian rodziny Miniatura trzecia: Uczenie się w rodzinie jako refleksja krytyczna Miniatura czwarta: Rodzina jako kapitał społeczny i kulturowy w procesie uczenia się Rozdział 2 Wybrane teorie społeczne w badaniach nad rodziną Miniatura piąta: Rodzina to coś więcej niż suma jej części (Teoria systemow) Zastosowanie empiryczne Miniatura szósta: Rodzina w cyklu życia (Teoria Rozwoju Rodziny) Zastosowanie empiryczne Miniatura siódma: Rodzina jako „macierz opłacalności" (Teoria wymiany) Zastosowanie empiryczne Miniatura ósma: Rodzina między zgodą a przymusem (Teoria konfliktu) Zastosowanie empiryczne Miniatura dziewiąta: Rodzina w wymianie sensów i znaczeń (Symboliczny interakcjonizm) Zastosowanie empiryczne Rozdział 3 Ekskurs o uczeniu się nieformalnym Miniatura dziesiąta: O historii idei uczenia się przez całe życie Miniatura jedenasta: Zmiana modelu myślenia w koncepcji Lifelong education Miniatura dwunasta: Nurty badań nad uczeniem się nieformalnym Miniatura trzynasta: Edukacja nieformalna versus formalna - zasadność dychotomii? Miniatura czternasta: Uznawalność efektów nieformalnych procesów uczenia się Miniatura piętnasta: Ewolucja w naukowym podejściu do fenomenu uczenia się Obrazowanie pierwsze: O uczeniu się z pasji Rozdział 4 Rodzina jako miejsce uczenia się nieformalnego dorosłych Miniatura szesnasta: Dzieciństwo i młodość z perspektywy dorosłości Miniatura siedemnasta: Uczenie się musi boleć. O uczeniu się z doświadczenia Miniatura osiemnasta: Progi aktywności edukacyjnej Miniatura dziewiętnasta: Nawet Marshall McLuhan może być zarówno niejasny, jak i klarowny. O komunikacji Miniatura dwudziesta: Wychowanie dzieci nie jest zadaniem kobiet ani zadaniem mężczyzn, to... O macierzyństwie i tacierzyństwie Miniatura dwudziesta pierwsza: Wehikuł czasu. O biograficzności Miniatura dwudziesta druga: Krajobraz edukacyjny. O czasie i miejscu Miniatura dwudziesta trzecia: Debata kompetencyjna w andragogice Miniatura dwudziesta czwarta: Jestem córką, mam córkę, która też ma córkę. O kobietach w rodzinie Obrazowanie drugie: O mądrości kobiet i trzech punktach, które trzeba przekroczyć Miniatura dwudziesta piąta: Jestem synem, mam syna, który też ma syna. O mężczyznach w rodzinie Obrazowanie trzecie: O międzypokoleniowym pojednaniu Obrazowanie czwarte: „...jeśli nie w moich powieściach czy w moim życiu, to przynajmniej w moich snach będę żyć wiecznie jako jego syn..." Miniatura dwudziesta szósta: Transgeneracyjne uczenie się Obrazowanie piąte: Kompetencje seniorów: O projekcie „Competencies in Later Life" Miniatura dwudziesta siódma: Postscriptum o seniorach Rozdział 5 Edukacja pozaformalna, czyli o „brzydkim kaczątku" Miniatura dwudziesta ósma: Brak urody i odmienność. O tym dlaczego edukacja pozaformalna popadła w niełaskę Miniatura dwudziesta dziewiąta: O idei świadomego uczenia się - o beneficjentach, typologii ofert, regulacjach prawnych i jeszcze kilku wątkach niedokończonych (otwartych) Obrazowanie szóste: O „zastyganiu w kursie" Rozdział 6 Pozaformalna edukacja rodzin Miniatura trzydziesta: Między pedagogiką rodziny a andragogiką Miniatura trzydziesta pierwsza: Wielość wątków, różnorodność ofert (hominizacja, zdrowie, media cyfrowe, kultura i sztuka. Wątki tylko zamarkowane) Miniatura trzydziesta druga: Program Family Literacy. Wątek bardziej pogłębiony Miniatura trzydziesta trzecia: Perspektywne myślenie o edukacji rodzin. Rekapitulacja Miniatura trzydziesta czwarta: O postulacie kompleksowości procesów uczenia się Rozdział 7 Uniwersytet (nie)zaangażowany w procesy całożyciowego uczenia się - edukacja formalna Miniatura trzydziesta piąta: Między dzieckiem „wybitnym" a przedsiębiorczym uniwersytetem Miniatura trzydziesta szósta: Uczyć się, czyli „rozpocząć świat na nowo" w sferze publicznej Miniatura trzydziesta siódma: Edukacja na uniwersytecie jako pedagogia uważności Obrazowanie siódme: Studiowanie źródeł, czyli o zamierzeniu raczej utopijnym Obrazowanie ósme: O zanikaniu ciekawości intelektualnej w kulturze akademickiej Miniatura trzydziesta ósma: Obrona przed „czasem marnym". Kilka słów o humanizacji uczenia się i kulturze wynalezionej Obrazowanie dziewiąte: O Sokratejskim badaniu siebie Obrazowanie dziesiąte: Czytanie lektur jako czytanie świata Obrazowanie jedenaste: Kartezjusz i historia nie są mniej ważne od kognitywistyki